Tijdcirkels

Maandag, 28 februari 2000
"Heb je nog vakantiedagen?" Dat lijkt zo'n normale vraag, maar is het niet, zeker niet voor mij als ondernemer. Die vraag impliceert dat werken de norm is en vrije dagen de uitzondering. Dat is niet zo. Er zijn zat mensen die nooit betaalde arbeid verrichten. Babies werken niet en gepensioneerden ook niet. Van de leeftijdsgroep daar tussen werkt maar een deel en zelfs dat deel werkt maar een deel van hun tijd. Cirkels van tijd
  • niet alle weken van het jaar, vakantie noemen ze dat.
  • niet elke dag van de week, noem het weekend.
  • niet alle uren van de hele dag, noem het de vrije uurtjes.
Die geneste structuur fascineert me. Het zijn cirkels die binnen elkaar vallen, zoals een steen in een plasje water op het eiland binnen Lake Toba (www.lonelyplanet.com/...) op het eiland Sumatra in de Indische oceaan.

Een deel van je leven werken, maar binnen dat werk vrije weken en werkweken, binnen de werkweken vrije dagen en werkdagen, binnen een werkdag vrije uren en werkuren. Ontsnap tijdens de werkdag even aan de drukte van de dag en ja, daar is nog een klein poeltje van vrije tijd binnen uw werkuur. Hoe vervelend kan het zijn als iemand een steen in dat plasje vrije tijd gooit. Je zou er wakker van worden.

Leef om te werken of Werk om te leven, dat is de vraag. Zelf geef ik de voorkeur aan de tweede optie. Werk is een middel om te leven in een tijd dat er niet meer genoeg bomen om me heen staan om vruchten van te plukken. M'n tijd op de diverse kantoren beschouw dan ook ik als verloren gegane privee tijd, een vervelend neveneffect van de overbevolking.

Vraag me dus niet: "Heb je nog vakantiedagen?" maar: "Hoe lang moet je nog werken?" M'n antwoord zal afhangen van de tijdcirkel waarop u bent ingezoomd.

Tot de volgende week!
Henk Jan Nootenboom