SUMit Roostersoftware > Noot > November 2004 > Jessy

Jessy

maandag, 22 november 2004

Kom je een paar dagen op Jessy, m'n puppy passen? Dagmar kan het zo mooi onschuldig vragen: Een paar keer per dag uitlaten, voeder- en drinkbak bijvullen en klaar. En Mick, de kat regelt zichzelf wel. Gelukkig maar want katten luisteren nog veel slechter dan honden.

De voorbereiding

Chantal, gedragsdeskundige van de Hondenschool Rotterdam geeft me telefonisch wat tips door. Die klinken logisch en vanzelfsprekend. Een paar dagen oppassen lijkt me goed te doen.

De avond van te voren geeft Dagmar me een korte cursus. Voor haar stortvloed van feiten schiet m'n geheugen tekort. Wanhopig probeer ik haar spraakwaterval zo goed mogelijk te verwerken. We oefenen alles, lopen buiten een rondje met Jessy. Dat gaat nog wat onwennig, maar met het echte baasje er nog bij gaat het prima.

Het afscheid

De ochtend start veel te vroeg. De zon is nog maar net op als Dagmar op Schiphol uit haar auto stapt. Tot morgenavond. In een vreemde auto, in een vreemde ochtendspits, met een vreemde pup rij ik terug naar een vreemd huis. Achterin begint Jessy te piepen.

Thuis gaat ze met een koekje de bench in en slaapt het grootste deel van de ochtend. Tot zover alles OK.

Wakker worden met koffie

Het is vreemd om in andermans huis te wonen. Even koffie zetten is bijvoorbeeld al een hele hindernisbaan. Er is geen gemalen koffie. Er zijn wel ergens koffiebonen, maar die zal ik eerst moeten vinden. De koffiefilters zijn goed voor een nieuwe zoektocht. Waarom verstoppen vrouwen alles in doosjes, achter deurtjes en laatjes, liefst zo ver mogelijk uit elkaar?

De koffiebonen zitten verstopt in een blikje.
Dat blikje staat verdekt opgesteld in een stelling
De koffiefilters verbergen zich helemaal onderin het keukenkastje.
De koffiemolen staat gelukkig in het zicht, naast het koffiezetapparaat.

Jessy slaapt en vol goede moed installeer ik me, met een mok koffie, achter de laptop.

Ik heb deze rust nodig om vertrouwd te raken met de nieuwe Office software op m'n nieuwe laptop. Deze paar dagen geven me mooi de tijd om de SUMit cursus roosters ontwerpen te converteren naar Open Office Impress.

Aanspraak in de middag

Het is mooi weer en het is zo waar aangenaam om Jessy uit te laten. Alles is spannend voor die pup. Wat opwaaiende blaadjes zijn al een grote bron van plezier. Na een keer of wat wordt het routine om een blokje om te lopen. Die rondjes bieden mooie denkpauzes, goed om even wat afstand van het werk te nemen.

Toch blijft het raar om in het leven van iemand anders te lopen. Wildvreemde mensen spreken me aan.

Zo'n beetje alle buren maken een praatje met me, alsof ik hun nieuwe buurman ben.
Kinderen zijn helemaal enthousiast als ze de pup mogen aaien.
Wildvreemde dames vragen me honderduit over de pup.

Als die aanspraak is wat vreemd voor me. Normaal geniet ik vooral van de rust, spreek zo weinig mogelijk mensen. Mocht u ooit nog behoefte hebben aan aanspraak... Ga vooral een stukje met een puppy lopen!

Terug thuis heeft de kat de bench gekraakt. Ze ligt daar als een Romeinse keizer te genieten van het veroverde territorium. Het moet een revanche zijn. De kat is het grote voorbeeld voor de pup. Het is grappig om te zien hoe die kleine de grote kat in alles probeert te kopiëren. De pup is dus dol op de kattenhangmat, wil snoepen van kattenbrokjes. Maar nu zijn de rollen even omgedraaid, ligt de kat op de plek van de hond.

De avond

De kat zit voor de balkondeur en kijkt me vragend aan. Die schiet het balkon op zodra de deur open gaat. Katten zijn makkelijk.

De hond wil vast ook wel weer eens een rondje lopen. Zodra we de eerste hoek om zijn hoor ik een afschuwelijk kattengejammer. Welke tamme idioot laat een kat dan ook 's avonds buiten? O shit, dat kan ik zelf wel eens zijn. Het gejammer lijkt van het balkon te komen en de hele buurt geniet mee. Dit wordt het snelste blokje om ooit gelopen.

Met wat blikvoer lok ik de kat weer naar binnen en de rust keert weer. De buurt kan rustig gaan slapen.

Midden in de nacht

Het is moeilijk om de slaap te vatten. Ergens ver na middernacht dommel ik weg. Tegen 3 uur jammert Jessy me wakker. Tevergeefs probeer ik het te negeren, maar het gejank wordt alleen maar luider. O nee, niet nu. Ik zie in gedachten al de hele buurt rechtop in bed zitten.

Hoe krijg je een hond midden in de nacht stil? Ik heb geen idee. Was Dagmar maar thuis, die zou vast raad weten. Chantal van de Hondenschool Rotterdam in paniek om raad bellen? Nee, om 3 uur 's nachts is dat geen populaire actie.

Het minst slechte wat ik kan verzinnen is om een blokje om te gaan. Mokkend kleed ik me aan, pak Jessy op en open zo zachtjes mogelijk de voordeur. Ik zie een zwarte schim langs schieten. De kat rent het trappenhuis in. Dat heeft een prima akoestiek, als dat beest nu gaat jammeren zijn de rapen goed gaar. Paniek! Mick! roep ik zo zachtjes mogelijk. De kat blijft even verbaasd zitten, draait zich dan om en vlucht terug naar binnen. Gelukkig!

In het donker opstaan

voorbeeld sheet uit cursus Repeterende Roosters Ontwerpen

M'n kop is allerminst helder na twee korte nachten. Eerst maar eens licht maken overal. In de verste hoek van de eetkamer staat een lamp. Onderweg struikel ik ergens over en hoor de kat klagend weglopen. Aj, die is de rest van de dag geen vrienden meer met me.

Het regent buiten. Binnen vorderen de sheets voor de roostercursus traag maar gestaag. Ondertussen doe ik de afwas van gisteren en bereid het welkom-terug-diner al vast wat voor.

Tussen de buien door loop ik de rondjes met Jessy. Zolang ik me braaf aan de vaste route hou gaat het goed. Van al dat geloop is de binnenzool van m'n linkerschoen doorgesleten. Met een stuk karton repareer ik het provisorisch.

De puppy mama is weer thuis

Aan het eind van een te lange dag komt het verlossende telefoontje. Dagmar is over een uurtje weer thuis!

Ik pak m'n spullen bij elkaar, maak het eten af en trek m'n jas aan. Buiten schiet Jessy viervoetig vast zodra we van de vaste route afwijken. Ja, het is hondenweer, ik weet het, maar toch moeten we een andere kant op. Het wordt een heel gedoe en getrek om die eigenwijze pup mee te krijgen. Keer op keer blijft ze koppig zitten op de koude natte stoeptegels. Ten einde raad til ik haar maar op en draag haar het hele eind naar het station.

Als Dagmar uit de trein stapt lijkt Jessy niets in de gaten te hebben. Pas als ze vlakbij is wordt ze dol enthousiast. Ze springt Dagmar in de armen, kwispelt vol enthousiasme en likt haar baasje een warm welkom toe. Ik zou Dagmar ook wel om de nek willen vliegen. Hoera, de puppy moeder is weer terug!

De wandeling terug naar huis is een feestje. Jessy luistert wonderwel naar haar echte baas. Alles gaat zo makkelijk en vanzelfsprekend!

Binnenzool naar binnen

Terug thuis is Jessy helemaal in haar element. In een onbewaakt moment heeft ze m'n gerepareerde schoen te pakken. De kartonnen binnenzool met zweetlucht moet onweerstaanbaar zijn voor een hondje, veel lekkerder dan brokken. Met wat nieuw karton erin neem ik afscheid. Uitgeput reis ik huiswaarts op weg naar makkelijkere klussen als dienstroosters ontwerpen en OO software ontwikkelen met PHP. Het duurt nog een paar nachten voor ik niet meer om 3 uur wakker wordt.

Tot de volgende noot,
Henk Jan Nootenboom