SUMit Roostersoftware > Noot > Februari 2005 > Droger

Droger

Alice Springs, 2 februari 2005

Het is warm, erg warm op het treinstation van Alice Springs. De Ghan heeft een avond, een nacht en een dag gereden om me hier te brengen. Het uitzicht over de woestijn was fantastisch. Er gebeurt vrijwel niets en juist dat is zo mooi. Als er een emoe voorbij komt lopen kijkt heel de trein z'n ogen uit.

De woestijn is droog, maar overal is nog wel wat begroeing van salt-bush, een dorre grijze struik. Hoe die struiken het volhouden in die dorre hitte is me een raadsel. Alles ziet er erg droog uit.

Met 2 T-shirts kom ik in Alice Springs aan, zonder m'n rugzak. Aj, minimale bagage is leuk, maar dit is wel erg weinig. Het is een stad midden in de woestijn, een moderne stad met veel winkels in het centrum.

Rivier in Alice Springs
Droge rivier

Op de kaart staat optimistische een rivier getekend. "Meestal droog" staat erbij als opmerking. Hm, ook die rivier ziet er wel héél droog uit. Er groeien bomen in de rivier die goed tegen de droogte kunnen. Er gaan bruggen over de rivier, maar daar kun je onderdoor lopen. Iets verderop kruist een weg gewoon dwars over de rivierbedding, zonder bruggen. Die weg zal niet vaak onder water staan.

De douche in het hotel geeft heet water en... heet water. Het koude water is zo heet dat douchen onmogelijk is. Pas na minuten koelt het koude water af tot slechts warm. Kennelijk lopen de leidingen hier over het hete dak.

Het oude telegraaf station is mooi om te zien. Hier werden vroeger de morse tekens versterkt, tussen Londen en Sydney. De marconistwas een menselijke versterker. Hij luisterde naar de inkomende signalen en seinde ze hetzelfde weer door. Het morse station was 24 uur per dag bemand. Het is wel grappig dat het hier zo stil is in één van de communicatieknooppunten.

Vanaf de NZAC Hill is mooi te zien hoe Alice Springs een groen plekje is in een verder droge woestijn. De rivier is nu opeens zichtbaar, niet vanwege het water, of toch wel: er groeien meer bomen. De rivier is een groen lint van bomen, die met hun wortels nog wel bij het water kunnen. Die rivier mag dan droog zijn, daarbuiten is het nog droger.

Tot de volgende noot,
Henk Jan Nootenboom