Muziek

Het zijn alledaagse gebeurtenissen die één ding gemeen hebben. Ze maken geluid als het goed gaat. Positieve audio feedback heet dat in vaktermen.

Bij deze meeste computers is het helaas anders. De meeste gebruikers kennen alleen negatieve geluiden, vervelend gezeur als er weer eens iets mis is gegaan, of de computer geen beslissingen durft te nemen.

Alan Cooper beschreef in About Face de effectiviteit van positieve audio feedback (in hoofdstuk 28: positieve feedback en in hoofdstuk 29: audible feedback). En inderdaad, Cooper heeft gelijk. Een paar praktijk voorbeelden uit m'n persoonlijke PC instellingen, die mij prima bevallen:

• Geluid werkt asynchroon. Een geluidje van de ene applicatie kan klinken terwijl ik met een andere werk.
• Elk geluid houdt vanzelf op en houdt me dus niet op. Ik kan me blijven concentreren op m'n huidige taak, hoef niet onmiddellijk actie te ondernemen.
• Het is aan mij om te beslissen of en hoe ik reageer, blijf baas over eigen tijd. Veel en veel beter dan de dwingelandij van een vraag in een model dialog box.

Gebruikers ervaren de geluidjes als een constante bevestiging dat de dingen naar wens verlopen, een aaneenrijging van vrolijke noten, een symphonie van succes. Niets menselijks is gebruikers vreemd. Iedereen is dol op een continue stroom schouderklopjes. Niemand houdt van kritiek. C'est la ton qui fait la musique (.../games/...).

Tot de volgende week!
Henk Jan Nootenboom