![]() | SUMit Roostersoftware > noot > maart 2008 > glad | ![]() |
|
|
Bij thuiskomst in Nederland kijk ik mijn ogen uit. In de trein vanaf Schiphol ben ik de enige zonder dikke, donkere kunstvacht. Winterjassen noemen de Nederlanders dat. De ochtendspits is voor de treingenoten het begin van hun dag. Voor mij is het het einde van een lange reis.
Thuis pak ik wat verdwaasd mijn tas uit. De spullen vinden wat onwennig hun oude plek. Het zwakke winterlicht in Nederland is wat moeilijk voor me. Mijn hoofd is wattig. Het kost me dagen om in een Nederlands waak-slaap ritme te komen.
Een paar dagen na thuiskomst zou ik me wel eens willen scheren. Echter, ik heb geen idee waar mijn scheerspullen zijn. Ik zoek het hele huis af, op zoek naar de doorzichtige plastic zak. Dat ding is nergens te vinden.
In de dagen erna groeien mijn stoppels uit tot een kriebelende baard. Mijn scheerbehoefte groeit. Maar hoe ik ook zoek, de plastic tas met badkamerspullen blijft zoek.
Vandaag, een week na aankomst, pak ik mijn laptop in, voor een korte reis. Ik pak het blauwe linnen tasje en... vind de doorzichtige plastic tas, leeg en opgeborgen bij de andere tasjes.
Ah, natuurlijk, die plastic tas moet ik routineus uitgepakt hebben. Dat was met een wattig hoofd, kort na aankomst. Dat verklaart de gevonden fragmenten in de badkamer. Dat hele uitpakken staat me niet meer bij. Ik ben het glad vergeten.
In de badkamer staat de half uitgepakte reis-toilettas. En ja, daar zitten de scheerspullen nog in verstopt. De kriebelende baard gaat er rap af, eindelijk weer glad.
Consistentie van locatie, onafhankelijk van locatie. Dat gaat gladjes, tot thuis de locatie afhankelijkheid toeslaat.