| SUMit Roostersoftware > Noot > September 2003 > Bel | English · Zoek... |
Bel |
Maandag, 8 september 2003 |
Het is inderdaad een lastig probleem, bijvoorbeeld op treinstations. M'n eigen fiets heeft daar een min of meer vaste locatie. Toch staat het ding elke dag op een andere plek, binnen een bepaalde zône.
Wie elke dag |
Zo'n dagelijkse zoektocht is lastig. Fietsen lijken te veel op elkaar. Ze hebben bijna allemaal een donker zadel, een donkerkleurig frame en een chroom stuur. Wat maakt een fiets nog herkenbaar? Je zou je fiets moeten kunnen arceren, met knal geel of zo.
Het frame is het grootst en biedt dus de meeste kans op herkenning. Maar met al die fietsen achter elkaar zijn de frames nauwelijks zichtbaar. Het zadel is al beter, goed zichtbaar. Helaas is m'n zadel niet onderscheidend genoeg.
Wat overblijft is het stuur. Ik zou het stuur knalgeel kunnen verven. Dat valt wel op, is al van verre herkenbaar.
Het toeval helpt. M'n bel gaat kapot en dat is een geluk bij een ongeluk. Als plaatsvervanger installeer ik een knalgele bel. Die bel is vast ontworpen voor op een kinderfiets maar dat maakt me niet uit. Het is juist goed. Hoe aparter hoe beter. Hoeveel medefietsers gaan zo'n knalgele kinderbel op hun fiets monteren? Niemand, alleen ikzelf! Die vreemde bel maakt m'n fiets dus herkenbaar.
Dus, mocht u op station Gouda een herenfiets met een knalgele kinderbel zien staan, blijf er dan vooral vanaf. Die fiets is van mij!