· Zoek | SUMit Roostersoftware > Noot > Februari 2007 > Investering | · Zoek |
Zo gaat het nog een dag of twee goed. Plakspullen heb ik niet, bandenwippers evenmin. Een nieuwe binnenband is een redelijk alternatief volgens de fietsenmaker. Tja, vanuit zijn perspectief zeker. Die fietsenmaker is een oud RAF man, de Australische luchtmacht. Die houden niet van half werk. Vliegtuigen moeten 100% zijn. Dat streven kan ik op zich wel waarderen, maar voor een tijdelijk tweedehands fietsje is het niet echt nodig. Zoveel vlieguren ga ik niet maken.
Ach wat, het is wel best, liever uitbesteden aan een professional dan zelf aanrommelen. De fietsenmaker zet gelijk het zadel vast.
Zo, tralala, een volle voorband rijdt een stuk soepeler. Nu kan ik wat ruiger terrein opzoeken. Op weg naar het lower level nature reserve kraakt er achter ergens wat. Oeps, iets te veel kracht gezet. De achteras is gebroken. Het gaat nog wel vooruit, maar erg moeizaam en met een hoop lawaai.
You got a musical bike mate
klinkt het als ik de volgende dag naar de stad fiets.
Yeah, it is second hand and it tells
grap ik terug.
De 3km naar de stad is te veel gevraagd voor de gebroken achteras.
Dat wordt halverweg afstappen en lopen.
De fietsenmaker begroet me als een oude bekende. Zijn offerte voor een reparatie is me opnieuw wat te hoog, maar er is geen alternatief. Een paar uur later heeft hij vrolijk het hele achterwiel maar vervangen. Leuk, dat kwaliteitsstreven, maar over een week ben ik weg uit Katherine.
Oorspronkelijk was ik van plan om die fiets bij vertrek te verkopen. Als ik nu alle kosten optel kan ik bijna huilen, maar ik schiet steeds in de lach. Er is een verschil tussen een probleem en een kostenpost. Met het nieuwe achterwiel erbij wordt die kostenpost meer een soort van diepteinvestering. Hoe verdien ik dat nog terug?