| SUMit Roostersoftware > Noot > Februari 2006 > Woestenij | English · Zoek... |
De laatste uren is de woestijn groener en groener geworden.
Het tropische Katherine nadert, met de bijbehordende tropische regenbuien.
Het groene seizoen
noemen de Northern Territory optimisten dat.
En ten midden van al dat woeste groen staat de Ghan nu stil.
Welkom in Katherine
klinkt het door de speaker.
Eh, pardon?
Vanuit m'n hut zie ik rechts van de trein niets dan groene woestenij.
Is deze ongeciviliseerde contrei m'n bestemming?
Aan de linkerkant blijkt gelukkig het treinstation van Katherine te liggen. Van de stad Katherine zie ik niets. Geen huis te bekennen. Welkom in Katherine? Waar dan? M'n credo:
De meeste passagiers reizen door naar Darwin. Zij verdwijnen met bussen tegelijk voor een korte tour. Als de laatste bus vertrokken is brengt de kaartjesverkoper me naar m'n slaapplek. Zijn werk op het station zit er voorlopig weer op. Het loket gaat dicht. De trein komt hier 2x per week, 1x op de heenreis naar Darwin en 1x op de terugweg.
M'n slaapplek in de Riverview Tourist Village blijkt een soort container te zijn, met stroom en airco. Vooral die airco is erg prettig bij 38 graden Celcius.
De nabijgelegen
Hot Springs
blijken overstroomd in het
groene
seizoen.
Het zijn nu meer modderpoelen.
Om de desillusie compleet te maken staan er wel waarschuwingborden voor de diverse soorten krokodillen.
Eh... ik geloof dat ik voorlopig die rivier maar even links laat liggen.
38 graden is warm, erg warm. Daar sta ik dan met m'n tropen en Northern territory ervaring. Het zweet loopt m'n rug af.
Van Katherine heb ik nog steeds niets gezien.
Langs de rivier loopt wel een fietspad en dat moet in de stad uitkomen.
Hoever zou het lopen zijn naar Katherine?
Met diverse flessen water in m'n rugzak moet het lukken.
Geen gebrek aan planning, maar een maximum aan flexibitieit.
Hmm, welke tamme idioot heeft dat credo verzonnen?
Het water is bijna op als Katherine in zicht komt. De stad is klein. Langs de hoofdweg staan wat winkels voor de automobilisten van Alice Springs (1177km) naar Darwin (310km). Na een klein blokje om is m'n water op en m'n hoofd volkomen oververhit. Er is geen fiets te huur in de hele stad. Er moet een internet café zijn, maar het is me te warm om nog verder te zoeken. M'n water en flexibilitiet zijn op. Een koele taxi brengt me terug naar m'n airconditioned hut. In die koele, rustige omgeving installeer ik me achter de laptop en programmeer wat grafieken voor SCA's Personeels Planningsysteem.
De Ku Lo Yuk van Shanghai Chinese valt me wat tegen, maar dat mag der pret van een geslaagde 2e dag niet drukken.
Minder: De laptop wil niet meer opstarten. Grr, net nu ik zo'n geschikte, rustige werkplek gevonden heb. Het moederbord van de laptop is opgeblazen. Grr, dat wordt een week wachten op onderdelen uit Darwin, als het meezit. Er is geen beter alternatief, dus SUMit zal het een week lang zonder ontwikkelmachine moeten doen. Terug naar potlood en papier.
Plotseling heb ik een week de tijd om wat vakantie te vieren. Er is prachtige natuur rondom Katherine, maar te ver om te fietsen. Er is vanuit Katherine geen toer die een week duurt. Vanuit Darwin wel, met dan 2 overnachtingen in... Katherine. Het is me best. De flexibilitiet is terug van weggeweest. Doet u mij dus maar een enkeltje Darwin en de langste tour die er is. Geen gebrek aan planning maar een maximum aan flexibilitiet. Wat een prachtig motto is dat toch.