Spits

Treinen heben iets rustgevends. Treinreizigers hoeven zich niet zo druk te maken. Eenmaal in de juiste trein gaat alles verder vanzelf. Buiten de spits is de trein een oase van rust.

Even na negenen is m'n verbazing groot. Het perron staat nog vol met forenzen. Er zijn wat treinen uitgevallen en nu loopt de spits uit in de rust.

Daar zouden de forenzen rustiger van moeten worden. Eindelijk kunnen zij ook eens rustig reizen. Maar nee. Ze maken zich vooral druk met zinloos gemopper.

Ik ben met m'n ligfiets op weg naar het ligfietscentrum Brielle. De trein biedt normaal gesproken plek zat voor een fiets.

Maar in de fietsenstalling zitten nu spitsforenzen op klapstoeltjes. Nu mopperen ze niet alleen in de verkeerde tijd, maar ook nog eens op de verkeerde plaats!

De klapstoelzitters beseffen hun dubbele geluk niet. De wenkbrauwen gaan massaal omhoog als ik m'n ligfiets tussen de forenzen door laveer. Het gemopper is nog net niet hoorbaar, wel zichtbaar. Wie haalt het in z'n hoofd om met de fiets in de spits te reizen?

Ik glimlach stilletjes terug: De fiets is niet in de spits, de spits is in fietstijd.

Halverwege de middag verloopt de terugreis een stuk makkelijker. De forenzen mopperen nu nog na in hun kantoren.

De fietsplek is weer normaal leeg.

Plaats en tijd zijn weer op hun plek gevallen.