Euro

Maandag, 21 januari 2002
Aan boord van de vlucht Newark - Amsterdam lees ik het NRC (nrc.nl). In advertenties en artikelen staan de bedragen in euro's. De gulden is duidelijk verdwenen, nog voor ik voet zet op Nederlandse bodem. Het is vreemd voor me.

Euro omrekenaar

Bedrag
f 10.00= € 4.54
€ 10.00= f 22.04

De rest van Nederland heeft al een paar weken kunnen wennen. Ik sta echter zonder een stuiver op zak op Schiphol (schiphol.nl). In de USA heb ik de hele SUMit website aangepast. Vanaf 1 januari staat alles keurig in euro's vermeld:

Een grijsachtig 5 euro biljet en een kleurig tientje Echter, deze ondernemer heeft zelf nog nooit een echte euro gezien.

Al voor de paspoortcontrole staar ik nieuwsgierig naar de geldautomaat. Ik tap m'n eerste euro's, een paar biljetten van 50. M'n eerste reactie is er één van teleurstelling. Wat een flauwe, fletse biljetten in vergelijking met de kleurige gulden briefjes.

Maar goed, ik kan met verse cash op weg naar m'n eerste lunchafspraak, hier op Schiphol. M'n bagage dump ik even in een kluisje. De automaat vraagt me om euro munten. Die heb ik natuurlijk nog niet. Het wisselkantoortje vraagt of ik het niet kleiner heb. Pardon? Nee natuurlijk heb ik het niet kleiner, anders stond ik hier niet om te wisselen.

Verbaasd staar ik naar al die muntjes.

  • Die glimmende nieuwe munten komen wat kitscherig op me over.
  • Is dit nu werkelijk het wettig betaalmiddel?
  • Waarom zijn er zo veel verschillende?
  • Het munstuk van 2 Euro heeft twee kleuren. Mooi, die is dus makkelijk te herkennen.
    (nee, later in de week ontdek ik dat de 1 euro munt ook twee kleuren heeft, grr).
De betaalautomaat van de kluis is in ieder geval tevreden met de munten van 2 euro, goed zo. Jawel, m'n eerste euro's heb ik uitgegeven.

Na de lunch ga ik met de trein huiswaarts. M'n eerste PIN betaling is voor het treinkaartje. De rail cateraar roept de prijs van koffie om in euro's, met de gulden prijs er achter aan. En bij onvoldoende euro wisselgeld geven we nog guldens terug.

De taxi van het station naar huis kost me m'n eerste euro briefje. Jawel, ik ben een nu echte euro consument!

Thuis werk ik de administratie bij voor het laatste kwartaal van 2001. De onkostendeclaraties zijn nog in guldens, die maak ik dus maar nog in guldens over. M'n declaraties voor januari reken ik van dollars om naar euro. Het blijft vreemd voor me. De euro ervaar ik nog als een vreemde, buitenlandse valuta.

Prijs Pond drop Volkskrant
Oude prijs in guldens f 5,90 f 3,75
oude prijs in € € 2,68 € 1,70
nieuwe prijs in € € 2,90 € 1,80
prijsstijging 8% 6 %
In de loop van de week krijg ik het vermoeden dat de Nederlandse middenstand z'n kans gegrepen heeft om de prijzen flink te verhogen. Alle boodschappen zijn duurder. De lokale afhaalchinees heeft z'n prijzen ook soepel naar boven afgerond. M'n wekelijkse boodschappen op de zaterdagse markt bevestigen die indruk. Alle nieuwe euro prijzen zijn flink hoger dan de oude gulden prijzen, de boefjes.

Later in de week vond ik een jaszak nog wat losse rijksdaalders, een vijf gulden munt en wat kleingeld. Hmm, ik dacht dat ik al afscheid van al die munten genomen had. Ik krijg de neiging om die guldens te bewaren. Plotseling zijn die munten herinneringen aan een ver verleden. U weet wel, toen Europa nog verschillende munten had en een jaarwisseling nog geen 6 tot 8% van uw maandinkomen kostte.

Tot de volgende week,
Henk Jan Nootenboom