Rechtdoor

Het
is
stil
in
de
polder.

Vlakbij
Driebruggen
is
een
zonnig
software
development
centrum
langs
een
fietspad.

Het
fietspad
loopt
rechtdoor.

Verdwalen
is
onmogelijk.

Toch
vraagt
een
vrouwestem
me
de
weg.

Mijn
verstand
staat
stil.

Hoe,
o
hoe,
kun
je
verdwalen
op
een
rechtdoorgaand
fietspad?

Is
dit
dom
gekakel
of
een
serieuze
vraag?

Mevrouw,
U
kunt
beter
doorrijden
tot
de
volgende
kruising.

Kruisingen
zijn
uitstekende
plekken
om
een
nieuwe
richting
in
te
slaan.

Zucht.

Een punt achter een zin is als een kruispunt. Daarna begint een volgende zin, een nieuw gedachtenpad. Het einde van een regel is als een verplichte sprong van het ene fietspad op het andere. Zinnen zou je ononderbroken moeten kunnen lezen. Waarom schrijven we woorden zo onhandig achter elkaar? Waarom lopen zinnen niet rechtdoor?

Dr. Leonard Verhoef, Human Efficiency, in zijn boek GUI, webontwerp, psychologie en human efficiency:
Zinnen met woorden achter elkaar zijn onhandig. Je ziet dan in één oogfixatie al wel de volgende regel, maar niet de woorden van de zin. Woorden achter elkaar vragen veel oogbewegingen, veel oogfixaties. Dat leest vermoeiend.

Chinese
tekens
onder
elkaar
zijn
zo
gek
nog
niet.

Ook
onze
woorden
zouden
onder
elkaar
moeten
staan.

Dan
zie
je
de
volgende
woorden
al
scherp.

Lees
meerdere
woorden
in
één
oogfixatie.

Een
volgende
zin
staat
een
stukje
verderop.

Gedachtensprong
en
oogbeweging.
vallen
samen.

Tot
de
volgende
noot,
Henk
Jan
Nootenboom