Verfbom

Maandag, 1 november 1999
Een funshopper zal ik wel nooit worden. De mensenmassa's in de winkelcentra staan me tegen. Koopavond & koopzondag zijn aan mij niet besteed. Liever mijd ik de massa en winkel bij voorkeur in de daluren. Is winkelen al niet mijn hobby, helemaal vreselijk wordt het bij zoiets intiems als nieuwe onderbroeken kopen. Ik krijg dan het gevoel dat ik tegen mijn zin een geheim met een wildvreemde cassiere moet delen. Mijn ondergoed gaat haar niet aan.

Kennelijk hebben meer mensen moeite met afrekenen want die dingen zijn zwaar beveiligd met electronische clips, sommige zelfs met verfbom. Het maakt de confrontatie aan de kassa alleen maar nog genanter. Ze knijpt in al mijn broeken en voelt of er een bobbel in zit. Kan het nog erger?

Eindelijk, ze is klaar. Het is voorbij. Ik mag afrekenen. Opgelucht spoed ik mij naar buiten. Bij het verlaten van het pand begint een beveiligingspoortje te piepen. Ben ik dat? Het zal wel niet, want alles is betaald na al dat uitgebreide betasten. Er van uitgaande dat het andermans poortje betreft loop ik door.

Thuis gekomen blijkt dat de kassiere niet doortastend genoeg geweest is. Aan één van de onderbroeken zit nog een clip, met verfbom nog wel. Zucht. Wat te doen? Terug naar de winkel voor een nieuwe moeizame betasting? Nee, liever niet. Zo'n clipje moet toch te kraken zijn. Aan de kassa hebben ze het ding er zo af.

Hoe demonteer je een verfbom? Geen idee. Het blijkt moelijker dan gedacht. Het zit vernuftig in elkaar. Het enige zwakke onderdeel is de verfbom en die wil ik juist niet kapot hebben. M'n complimenten voor de constructie. Ondertussen is de clip duidelijk beschadigd door mijn pogingen. Terug naar de winkel behoort nu helemaal niet meer tot de mogelijkheden.

Ik leg het probleem maar even van me af. Zo'n geestespauze werkt goed als ik even vast zit bij programmeerwerk in Smalltalk of JAVA. De oplossing komt dan meestal vanzelf bovendrijven. Kennelijk moet een deel van m'n hersenen in alle rust aan een oplossing werken.

De geestespauze werkt. De oplossing plopt te voorschijn: bevriezen!

Het blijft wat eng. Wie weet zet de verf bij bevriezen uit en knapt het ding alsnog uit elkaar. Voor de zekerheid pak ik het hele zaakje in een plastic zak. Hup het vriesvak in en morgen verder.

De ochtend komt. De verfbom is nog heel en lijkt stijf bevroren. Met de grootste hamer die ik vinden kan sla ik het ding aan gruzelementen, nog steeds in de plastic zak voor alle zekerheid. Hmm, ik bespeur iets van een zoete genoegdoening bij mezelf. De vervaarlijke verf ligt in brokjes uiteen. Na wat grof geweld met een zware tang moet ook de clip zich gewonnen geven. De demontage is een succes, al zit de tang onder de inmiddels ontdooide verf. De verfbom is niet meer. Wat rest is een onderbroek met wat lichte verfsporen.

Een tip: Mocht u nog van plan zijn om op illegale onderbroekenjacht te gaan, neem dan vooral een vriesvak, een hamer en een tang mee!

Tot de volgende week!
Henk Jan Nootenboom