Oor

Al weken heb ik last van oorpijn. Eerst was het rechts, toen links, toen vrijwel weg, maar afgelopen week kwam het rechts weer in volle hevigheid terug. Grr, heb ik dat?

Een paar weken lang heb ik de hoop gehouden dat het wel weer vanzelf zakken zou. Maar de pijn zakt niet, wordt nu zelfs rap erger. Ik slaap er zelfs moeilijk door. M'n humeur daalt. M'n oor voelt alsof er binnenin een zwembad zit, onder hoge druk. Door de buis van Eustachius (hoorzaken.nl/eustachius.htm) komt soms een onfrisse substantie naar beneden. Mooi om de druk wat te verlichten, maar het lost natuurlijk niet echt iets op.

's ochtends word ik wakker met een knallende hoofdpijn. Het is de hoogste tijd om in te grijpen, maar hoe? Sinds 1997, toen ik terug kwam in Nederland, heb ik nog geen dokter nodig gehad.

Klinik, lekker makkelijk

1. De dichtstbijzijnde 'klinik' (mediviron.com/...) binnen te lopen, waar ik ook was.
2. Er is dan altijd wel een dokter die je helpt, prima medische zorg daar in de tropen.
3. Op weg naar buiten medicijnen afrekenen en klaar.

De assistente

Wie ooit in een andere contrei last van een medische calamiteit heeft doet zulks geheel op eigen risico. Voor een ambulant ingesteld individu, zoals ondergetekende, is dit lokale geregel een regelrechte ramp. Maar goed, ik heb knallende oorpijn en spoed mij dus braaf naar m'n huisarts.

De assistente kijkt me hoogst verbaasd aan. Ik kom voor een dokter, hier in dit gezondheidscentrum (goudengids.nl/...)? Ze kijkt alsof ik haar een obsceen voorstel doe. Ik zou niet durven en zeker niet met een oor wat op knallen staat. En nee, ik heb geen afspraak, maar wil toch een dokter zien.

Verrassend genoeg is er geen enkele dokter beschikbaar. Andere dokters in Gouda kent ze niet. Doorverwijzen naar een ziekenhuis doet ze niet. Een huisarts in Den Haag dan? Ze kijkt me verbaasd aan.
Den Haag?
Ja, dat is een plaatsje tussen Rotterdam en Leiden, waar ik zo naar toe ga brom ik haar sarcastisch toe. Grr, heb ik eens een dokter nodig, krijg ik bureaucratisch geneuzel met een bekrompen lokaal sausje om m'n oren. En die oren kunnen toch al niet te veel hebben vandaag.

Ze acht m'n knallende hoofdpijn niet urgent en schrijft een afspraak in het grote boek voor de volgende dag. Help! O, ik had het kunnen weten. De Hollander wordt geacht zijn medische calamiteiten van te voren te melden. Ik sta weer buiten, in de kou, nog steeds met een bol oor. M'n koppijn is alleen maar erger geworden. Het is om gek van te worden.

Wat te doen? In Gouda op zoek naar een andere dokter dan m'n eigen huisarts? Dat wordt geen succes. Straks heel Den Haag gaan afstruinen? Dat klinkt me nog slechter in de oren. Ik hoop maar dat de boel in m'n hersenpan nog een dag heel blijft.

Het Kantoor

1. Ik hoor een raar geluid.
2. De druk binnen in m'n hersenpan houdt plotseling op.
3. M'n hoofd wordt warm, het zweet breekt me uit.
4. M'n handen zijn daarentegen ijskoud.
5. Ik verlies m'n concentratie, ben duizelig en voel me vreemd.
6. Is er iets in m'n kop geknapt?
7. Paniek!

De bedrijfshulpdienst

Uiteindelijk komt er iemand met een auto voorrijden. Of ik naar m'n huisarts wil? Nee, liever niet. Het dichtstbijzijnde ziekenhuis graag. O, wat verlang ik naar een Maleisische klinik.

Het ziekenhuis

Uiteindelijk krijg ik iemand te zien die enige medische opleiding lijkt te hebben genoten. M'n oor is zwaar ontstoken. M'n zweetkop en ijshanden blijven onverklaarbaar. Suikerziekte heb ik niet. M'n bloeddruk is zo normaal als het maar zijn kan onder deze omstandigheden.

Of ik onlangs nog stress heb gehad? Grr, ik bijt op m'n lip. De adrenaline spuit zowat m'n oren uit. Word ik nu debiel of heeft de rest van de wereld een klap van de mallemolen gehad? Nee, ik zit hier op de spoedeisende hulp van een ziekenhuis omdat het zo goed met me gaat. Maar mocht ik ooit nog een dringende behoefte aan stress hebben, dan zal ik mij opnieuw in de medische bureaucratie wagen. Succes verzekerd.

De Huisarts

De Apotheek

Buiten druppel ik penicilline in m'n oren. Eindelijk, eindelijk, verlichting. Gelukkig, ik ben aan het einde van dit lange bureaucratische pad. M'n stress niveau zakt. De pijn in mijn kop houdt op.

Tot de volgende week,
Henk Jan Nootenboom