Immigrant

Maandag, 18 februari 2002

Februari 2002

Bean Verlopen

Immigrant

Splitsing

De blijver

Het is rustig thuis. De prenten aan de muur zijn bekend. Alles is vertrouwd. Ik weet alles blindelings te vinden.

De wereld is niet groter dan het eigen vertrouwde cirkeltje.

Het is vaag bekend dat er nog andere gebieden zijn, maar die blijven toch buiten beeld. Dat het eigen kringetje overlap toont met andere gebieden blijft onopgemerkt.

De toerist

Afgelopen zaterdag waagde ik me voor het eerst in de Rotterdamse Kunsthal (kunsthal.nl). Ik voel me ongemakkelijk in dit nieuwe terrein. Juist de verschillen vallen op:

de hoofdingang (midden onder het gebouw),
de kassa (om het hoekje),
de kluisjes van de garderobe (beneden, de trap af, linksaf)
de diverse exposities.

Het gebouw speelt met de bezoeker, laat even dwalen maar verklapt dan elke keer weer precies op tijd de juiste richting.

Ik voel me als een toerist die volledig opgaat in al het nieuwe onbekende. De wereld thuis is nog wel bekend, maar heeft niet de focus.

De immigrant

In het Haagse Mauritshuis hangen de Winters van weleer (wintersvanweleer.nl), Hollandse winterlandschappen uit de 15^e tot 18^e eeuw. Schaatsende mensen op Friese doorlopers, bevroren polders met bruggetjes doen nog vertrouwd aan.

Veel dingen uit het heden ontbreken. Ik heb nog geen tijd genoeg gehad om het vreemde te verkennen.

Ik voel me een immigrant die net in het verleden is aangekomen.

Tot de volgende week,
Henk Jan Nootenboom