SUMit Roostersoftware > noot > februari 2008 > kniezakje

· zoek

Kniezakje

• Het centrum van Port Lincoln is klein. Alles is op loopafstand.
• Een huurfiets is alleen nodig voor buiten de stad. Het Lincoln National Park. is 10 kilometer fietsen, langs de kust.
• De stad zelf ligt aan een strand. Dat strand is lekker rustig, zelfs in het weekend. Adelaide is een dag rijden, dus dagjesmensen zijn hier niet.
• Er zijn geen grote golven. Het zeewater kabbelt het strand op.
• De zon schijnt. Het klimaat is droog. Regen is een uitzondering. Insmeren met factor 30+ kan verbranden net voorkomen.

De mankrachtplanningsoftware voor SCA nadert voltooiing. Het is nog niet af, maar ik heb er geen dagtaak meer aan. Het resterende werk kan wel tijdens m'n avonddiensten. Hoera, aan het einde van deze reis rest nog wat vakantie.

Een poging om een motorfiets te huren is mislukt. Een week lang heb ik geprobeerd ik een tweedehands motorfiets te kopen. Dat liep vast in een wat al te relaxte manier van Australisch zakendoen. Jammer, want ik had wel wat meer van het Eyre schiereiland willen zien.

Fiets De laatste dagen in Port Lincoln huur ik een gewone fiets om wat van de omgeving te zien. Ben ik het fietsen wel gewend? vraagt de verhuurder. Ja, ja en ik heb zelfs een helm en fietsslot bij me.

Val Ik en m'n grote mond... Nog geen tien minuten later is het grind voor m'n cabin wat al te rul. M'n voorwiel heeft te weinig grip en ik glij met fiets en al onderuit, dat is een tijd geleden. Gevallen, niet stoer tijdens een afdaling in een of ander woest natuurterrein, nee, suf in het grind van een cabinpark, bij m'n eigen voordeur.

Gat Al m'n korte broeken liggen bij de wasserette. Bij wijze van uitzondering heb ik dus uitgerekend vandaag m'n lange broek aan. Het is de enige lange broek die ik bij me heb, m'n netste kledingstuk. Vorig jaar heb ik deze broek aangeschaft in Alice Springs, prachtig groen, om er een roostercursus in Sydney mee te gaven aan de Royal Australian Navy in Sydney. En ja, precies in die broek zitten nu twee gaten, bij m'n linkerknie. Baal :(

Reparatie Wat te doen? Stoppen met bruin garen, het enige dat ik bij me heb? Repareren met een stuk vaatdoek? Nee, dat wordt niks voor m'n netste broek. Er moet een betere oplossing zijn.

Muntenzakje

De oplossing is wat onconventioneel, maar eenvoudig: Tralala: er zit een muntenzakje bij de rechterbroekzak. En dat kan er af!

Dat muntenzakje zit nu ter hoogte van m'n knie. Zo onzichtbaar mogelijk met bruin garen vastgezet. En... het is nog verdraaid handig ook.

De volgende dag fiets ik naar het Lincoln National Park. Het kniezakje is de perfecte plek om wat geld en een entreebewijs in op te bergen. Het kniezakje is makkelijk bereikbaar, zelfs al fietsend. Elke fietsbroek zou een kniezakje moeten hebben! Wie kan er nog zonder kniezakje?

Tot de volgende noot,
Henk Jan Nootenboom