Tijdelijk

Maandag, 7 juni 1999
De afscheidsreceptie van de secretaresse is in volle gang. Ze gaat heel ander werk doen, op een andere afdeling. Het is meer een 'tot ziens' dan een echt afscheid. De andere afdeling zit slechts één verdieping lager. Het afscheid is dus minder definitief dan het lijkt.

Het is verbazingwekkend maar na een afscheid volgt meestal wel een weerzien. Levenslijnen, die een tijdje paralel hebben gelopen, zitten als het ware met elastiek aan elkaar vast. Het kan een paar jaar duren, maar eens botsen ze weer tegen elkaar op.

Stelling: niets is zo tijdelijk als een permanent afscheid.

Alsof die stelling zichzelf wil bewijzen loop ik even later in de stad tegen een oud collega aan. Het is alweer anderhalf jaar geleden dat we elkaar gesproken hebben, dus er is aardig wat bij te praten. Een afscheid en een weerzien binnen enkele uren, een aardig contrast.

Iets anders, wat er ogenschijnlijk niets mee te maken heeft: Is het u ooit opgevallen hoe lang Quick-Fix oplossingen stand houden? Hele 'tijdelijke' computersystemen vieren het ene jubileum na het andere. Laatst kreeg ik nog wat vragen binnen over een 'tijdelijk' expert systeem uit 1993, een 'Quick Fix' op een mainframe systeem uit de jaren zeventig. Beide systemen draaien nog steeds.

Het lange leven van de Quick Fixes is makkelijk te verklaren. Na implementatie van de korte termijn oplossing is het probleem niet meer urgent. Daardoor verliest de lange termijn oplossing alle prioriteit. De aandacht verschuift naar nieuwe urgente problemen.

Stelling: Niets is zo permanent als een tijdelijke oplossing.

Ik neem tijdelijk afscheid. Tot de volgende week!
Henk Jan Nootenboom