Glitters

De koopwaar is goed afgestemd op het publiek. Dit lijkt hèt trefpunt, de sociale hotspot, voor Johnnies en Anita's. Even denk ik nog dat het ingehuurde figuranten zijn, acteurs die hun karikaturale rol wat overdrijven. Maar nee, het is allemaal echt. Deze mensen zijn een karikatuur van zichzelf, een spektakel om naar te kijken.

In de laatste hallen is een vlooienmarkt, met oude pronkjuwelen. De inpuls inkopen van 20 jaar geleden krijgen hier een herkansing. De glim en glitter is wat versleten, maar feitelijk is de aard van de koopwaar niet anders dan in de vorige hal. Wie zet er nu vrijwillig een bubbelende kolom met nepvissen in huis? Het gaat mijn bevattingsvermogen te boven dat deze kitsch werkelijk verkocht wordt. Maar ja, ik heb dan ook geen coupe matje en een heel beperkte interesse voor leggings met nepparels.

Op een derdehands 386 draait een moderne screensaver. Het oude beestje doet zijn uiterste best om er nog iets moois van te maken, maar de beelden kruipen schokkerig voorbij. De moderne kraaltjes en spiegeltjes overtreffen de verwerkingscapaciteit. Het ding is gemaakt voor 'kale' software. De oude chips weten geen raad met de CPU vretende kraaltjes en spiegeltjes.

Computers zijn behoorlijk sneller geworden, goedkoper ook. Maar betere software blijft uit. Software krijgt steeds meer kraaltjes en spiegeltjes. Niet dat het enig nut heeft, integendeel zelfs, maar het verkoopt goed. Wie eenmaal met die rommel thuis zit heeft de rekening al betaald. En dan maar hopen dat de volgende versie beter is.

Ook het internet wordt steeds commerciëler, in de slechte zin van het woord. Gratis internetten is in opkomst in ruil voor meer reclame. Veel voor weinig, net als op de zwarte markt. Ik ben echter bang dat het echte waar naar zijn geld wordt. Nog even en software is net zo min het aanzien waard als commerciële televisie.

Tot de volgende week!
Henk Jan Nootenboom