De Noot van vorige week beschreef hoe een project de mist in ging.
Deze week een analyse waarom het fout ging.
- Lol
Het enthousiasme ontbreekt.
'Lol in het werk' is een kritieke succesfactor
(www.businesstown.com/...-fun.asp).
Geen van de deelnemers lijkt echter plezier aan het project te beleven.
- Kloof
Tussen analist en klant gaapt
een communicatiekloof.
De analist doet geen moeite om in gebruikerstaal te communiceren en heeft niet eens in de gaten dat alle technisch schema's de gebruiker afschrikken.
Het enthousiasme van de gebruiker ebt weg.
De analist beseft dat het niet helemaal lekker gaat,
maar blijft steken in de phase 'bewust onbekwaam' van de
'Unconscious Competent'
theorie
(dogwoodshelties.net/...).
Als klap op de vuurpijl krijgt de gebruiker, al in de beginfase van het project, de Zwarte Piet.
Ten onrechte, door de communicatie kloof weet de klant pas wat hij krijgt, als hij ziet wat hij heeft.
Dat is te laat, veel te laat.
De klant had in het begin, bij het opstellen van de specificaties al helderheid moeten krijgen.
- Schuiven
Het idee om tijd te besparen door vraagstukken naar de volgende fase door te schuiven is ronduit slecht.
- Half werk geeft altijd problemen.
In een latere fase weet niemand meer precies welke helft nu al af was.
Vaak wordt dan van armoede de gehele analyse nog maar eens overgedaan en bij tijdsgebrek vaak maar weer half.
- Naarmate een project vordert kost het meer tijd om dingen uit te zoeken en fouten te verbeteren.
Wie zo 'bespaart' op analyse weet zeker dat de problemen tijdens de bouwfase in veelvoud terugkomen.
Ten onrechte accepteren de programmeurs, bij de start van de bouwfase, dat het ontwerp nog niet af is.
Ze morren wat, maar ondernemen geen actie.
- Mankracht
Extra mankracht is lang niet altijd effectief.
Bij extra mankracht geldt de wet van de verminderende meeropbrengst, of zelfs een vermeerderende minopbrengst.
Spreekwoord:
Wat 2 man kunnen in 2 dagen, kan een team van 10 in 10.
Bovendien moeten nieuwe krachten ingewerkt worden en voor dat inwerken hebben de ervaren medewerkers geen tijd.
De rode draad in heel het project is een gebrek aan kwaliteit met 'tijdsdruk' als excuus.
Er is nooit tijd om dingen goed te doen, met de hoop dat er in de toekomst nog wel genoeg tijd is om fouten te herstellen.
Wie iets weet van
Total Quality Management
(www.dbainc.com/...)
beseft dat kwaliteit weliswaar tijd en geld kost, maar dat het peanuts zijn in vergelijking met de kosten van non-kwaliteit.
Tot zover deze analyse.
Volgende week de laatste van dit drieluik,
met een alternatieve werkwijze.
Tot
de volgende week!
Henk Jan Nootenboom
|
Mei 1999
Juni 1999
Glitters
Comfort
Tijdsdruk
Augustus 1999
September 1999