Volloopt

M'n voet heb ik genezen verklaard, klaar voor de reis. Ja, het gaat goed, dank u.

Reizen in Maleisië is een chaotische, onvoorspelbare activiteit. Vooral het Puduraya busstation blijft een wonderlijk efficiënte chaos. Die charmante chaos staat me wel aan. Het is het meest onoverzichtelijke, rumoerigste busstation dat ik ken, maar het is de gateway tot zo'n beetje heel het schiereiland van Maleisië. Elke interstate busreis lijkt hier te beginnen of eindigen.

KL Sentral

Het charmante Puduraya ligt achter me. Een paar metro stations verder, is het een andere wereld, het moderne centraal station (KL Sentral), met moderne, goed ontworpen orde.

De monorail door een stuk van het centrum heeft net buiten het station een halte.
Ergens beneden kun je de internationale trein nemen naar Thailand of Singapore.
Daar loopt ook de kommuter naar de grote voorsteden van Kuala Lumpur.
M'n metro vanaf overstapstation Masjid Jamek stopt op de bovenste etage.
De centrale hal oogt rustig, maar biedt toegang tot alle lijnen.
Malaysian Airlines heeft een er een ticket kantoor en incheck balie.
De non-stop trein naar het vliegveld vertrekt in de kelder.

Vooral die incheck balie van Malaysian Airlines vind ik helemaal fantastisch. Hoe eerder die grote warme rugzak van m'n rug af is hoe beter.

Het laatste tropenzweet spoelt een beetje van me af. M'n handdoek ben ik ergens tussen Katherine en Taiping kwijtgeraakt. Dus het laatste vuile T-shirt moet maar even handdoek spelen. Het gaat extra nat m'n rugzak in. Jammer dan, morgenochtend mag het weer schoon worden, thuis in de wasmachine. Met die laatste vuile was, is de rugzak klaar om in te checken. Dag rugzak, tot morgen op Schiphol.

Zal ik nog even China Town, Jalan Petaling, in gaan voor wat horloges? Nee, het is wel mooi geweest. De collectie thuis is nog wel groot genoeg, op naar het vliegveld. Het einde van de reis lijkt wat plotseling te komen. M'n geest zit nog half in Australië en m'n bagage is al op weg naar Nederland. Een paar uur rust op het vliegveld is wel goed om aan het einde van de reis te wennen.

KLIA

De avond valt op Kuala Lumpur International Airport. De viewing area, boven de vertrekhal, is wat verstopt, maar blijkt een prettige ruimte, met fantastische uitzicht op het platform. Zoals oud KLM president Orlandini ooit zei: Je kunt wel een man uit de airline halen, maar nooit de airline uit de man.

Voorbeeldsheet roostercursus

Die stromen van passagiers, karretjes met vracht en bagage roepen luchtvaart herinneringen bij me op. Ik zie in meer dan de bedrijvigheid alleen, denk aan de complexe logistieke planningsystemen erachter. M'n rugzak met vuile was zal zo wel in een lowerdeck container geladen worden.

Einde reis

Het is een mooie reis geweest. Maleisië, Perth en Adelaide waren redelijk bekend terrein, maar het topje van het Northern Territory was nieuw voor me. Vooral de Aboriginal kultuur was erg de moeite waard.

De eerste zakelijke afspraak voor volgende week staat al in m'n agenda, over een ATW controle van een roosterontwerp.
Vanochtend in Taiping al al de tweede afspraak gemaakt voor een cursus roosters ontwerpen.
Een derde afspraak voor installatie van wat ambulant geschreven maatwerksoftware zit er aan te komen.

Nog niet thuis of m'n agenda loopt al weer vol.

Thuis is niet alleen waar de reis eindigt in het ligbad, het is ook de plek waar de agenda rap het snelste volloopt.

Tot de volgende noot,
Henk Jan Nootenboom