Haast

Wat mopperend haal ik de fiets uit het schuurtje. Ik ben te laat en zou mij eigenlijk moeten haasten. Haal ik de trein nog net wel of net niet meer? Maar de typisch Hollandse haast staat me tegen. Sinds ik een tijdje in Azië gewerkt heb haast ik mij haast niet meer. Laat de tijd van rubber zijn. Een uurtje later is geen ramp. Motto: Haat de haast!

Zucht, wat komt deze dag traag en moeizaam op gang. Nu staat er ook nog een auto irritant in de weg. Ik stuur er met een bocht om heen.

Het is te veel gevraagd. De zwaartekracht werkt nogal in mijn nadeel. Mijn voorwiel glijdt weg. De straat komt op me af. De cursus "Breek uw val met een fiets tussen de knieën" heb ik duidelijk nog niet gehad. Ik smak tegen de tegels. M'n linkerhand bloedt, m'n beide schenen doen zeer. Gr, het was al niet zo'n beste start vandaag en nu ook dit nog.

Alles lijkt nog heel. All m'n ledematen doen het nog. M'n kleding is slechts licht besmeurd. Ik krabbel overeind, buig het spatbord van m'n fiets wat recht en vervolg mijn weg. Door die valpartij ben ik nu nog later dan ik toch al was. Zal ik de trein nog halen? Maakt het uit?

Er zijn twee mogelijkheden
1. Ik haal de trein wel.
   Het zal dan gedaan zijn met de haast, zodra ik de trein binnenstap.
2. Ik haal de trein niet.
   Het zal ook dan gedaan zijn met de haast. Ik zal dan rustig een kop koffie gaan halen om het wachten op de volgende trein te veraangenamen.

Ik haal de trein nog wel en nestel mij comfortabel bij het raam. "Waarom haasten andere mensen zich?", zo vraag ik mij af terwijl het station van me weg glijdt.

• Is het de illusie invloed te kunnen uitoefenen?
• Sturing willen geven aan eigen leven?
• Zelf opgelegde deadlines halen?
• Een overdaad aan energie kwijt raken?

Ik wens u haastloze dagen tot de volgende week!
Henk Jan Nootenboom