Vrolijk

Aan de buitenkant van een winkelcentrum blinkt een spandoek in de zon:

Merry Christmas & Selamat Hari Raya!

• Er wonen hier niet veel Christenen, slechts een kleine minderheid van wat bekeerde Chinezen. Kerstmis is hier vooral een vrije dag, los van de religieuze achtergrond. Maleisisch motto: Elke vrije dag is één.
• Hari Raya (.../malaysia/festival/...) is hier wèl een groot feest, het grootste van het jaar zelfs. De Malay zijn hier de grootste groep en allen moslim vanaf de geboorte.

De meeste Nederlanders kennen alleen hun eigen jaartelling, met hun eigen feestdagen. Ze beperken hun culturele integratie tot culinaire uitstapjes, want ze kunnen zo lekker koken die buitenlanders. Tsja, zo zal de integratie wel éénrichtingverkeer blijven. Het blijft moeilijk om buitenlanders warm te krijgen voor de Nederlandse keuken. Ooit geprobeerd om een buitenlandse gast aan het broodje kroket te krijgen?

Er is in Nederland maar één kloof groter dan tussen culturen: die tussen de religies. Hier stappen de Malay wat makkelijker over de verschillen heen en zien meer de overeenkomsten. Een bumpersticker geeft, vanuit het lokale perspectief, de overeenkomst tussen het Christendom en de Islam mooi weer:

De Koran, het laatste testament!

De humoristische toon van deze reli-sticker bevalt me. Er spreekt een groot zelfvertrouwen en relativeringsvermogen uit. Leuk hoor die bijbel van jullie, maar wordt het na 2000 jaar niet eens tijd voor het laatste deel? Drie maal is tenslotte scheepsrecht.

De Moslims hier hebben een relaxte houding naar andere religies. Voor hen is het christendom niet echt een concurrerend geloof, meer een voorloper van de Islam. Het is ongeveer zoals de christenen tegen het Joodse geloof aankijken.

Ik ben geen moslim. Voor mij als atheïst zijn alle religies gelijk. Toch ga ik aanstaande woensdag genieten van een vrolijke Hari Raya. Elke vrije dag is er tenslotte één, zelfs op vakantie.

Selamat Hari Raya en tot het volgende millenium!
Henk Jan Nootenboom